Beeldbeschouwing modernistisch schilderij door Floor

Modern

Edvard Munch – De schreeuw
1893 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit schilderij is inmiddels al ruim honderd jaar oud. En ondanks dat het al zo oud is, is het nog steeds een heel bekend en mooi schilderij. Bovendien straalt het nog steeds iets moderns uit.
Er is een figuur te zien dat wanhopig oogt. Het staat opeen brug en achter hem of haar staan nog twee figuren. Opvallend is dat het figuur geslachtsloos is. Wel weten we dat de schilder zichzelf heeft geschilderd. Het figuur is dus Edvard zelf. Hij kijkt zo wanhopig en lijkt in paniek omdat zijn vriendin hem verliet. Zij trouwde met een andere man.
De expressionistische kleuren en de surrealistische lijnen versterken deze emoties.
Wat veel mensen niet weten is dat de titel van dit schilderij niet slaat op het figuur. Er wordt vaak gedacht dat het figuur zijn wangen vasthoudt ter ondersteuning van ‘de schreeuw’.

Hij bedekt echter zijn oren tégen ‘de schreeuw’. De schreeuw is in dit geval het landschap om hem heen. Dit kun je zien aan de golvende lijnen en de grote contrasten.
Wat verder grappig is om te weten is dat het masker uit de film Sream gebaseerd is op dit schilderij van Edvard Munch.

Het schilderij is op doek geschilderd met olieverf, tempera en pastel.
De afmetingen zijn h 91cm x b 74cm.

Kenmerkend aan de moderne tijd in de kunst zijn de vele verschillende, opkomende stijlen. We zien veel expressionistische, surrealistische, kubistische etc. schilderijen. Dat is ook terug te zien in dit schilderij. Het is niet de vergelijken met een klassiek schilderij. Deze vormen, lijnen en kleuren zijn totaal anders. Dat maakt de omslag van klassiek naar modern zo interessant.

Ik vind het een heel fascinerend schilderij. Al op de middelbare school maakte ik kennis met De Schreeuw en toen kon ik ook al blijven kijken naar het werk. Ik volgde de lijnen en bedacht me hoe de schilder zich voelde. Hoewel er weinig realistische kenmerken terug zijn te zien is het toch heel sprekend en voelt iedereen de emoties van de schilder die hij had tijdens het maken van dit kunstwerk.
Vooral de verschillende kleuren en het lijngebruik spreken me aan. Het is anders dan je gewend bent en tegelijk normaal. Ik denk dank ook dat dit schilderij tijdloos is.